Is het jou opgevallen dat veel mensen liever oordelen dan alleen te observeren?
En dat is geen oordeel en gewoon kijken naar hoe mensen functioneren: een waarneming 🙂
Een lekker ‘licht’ blogje over Oordeel 🙂 Veel plezier! 😉
Hoeveel mensen ken jij die ‘altijd gelijk -willen- hebben’? Of altijd de juiste antwoorden en conclusies hebben? Of die maar al te vaak iets negatiefs óf positiefs te zeggen hebben over iets of iemand anders?
Een oordeel is niet zo zeer alleen maar negatief, zoals fout, slecht en verkeerd.
Positieve oordelen zijn ook oordelen, zoals goed en juist.
Oordeel is als het ware een gekleurde bril.
Er zit altijd een filter tussen wat je ziet en wat er werkelijk gaande is.
Hoe vaak zien we niet wat er werkelijk gaande is omdat we een gekleurde bril op hebben? De bril van het juiste, goede of het verkeerde en het slechte.
Is dat werkelijk ‘waar’ en echt, of is het niets meer dan een oordeel?
Oké… Dank voor het lezen zover 🙂
Hier een wat gewaagd voorbeeld… kun je het aan?
Heb jij iemand wel eens als ‘beste vriend’ beoordeeld?
En had je ondertussen niet door dat die persoon achter je rug om totaal niet cool en vriendelijk over je was?
Ben je wel eens beoordeeld als beste vriend of vriendin? Was het altijd even fijn om op dat voetstuk gezet te worden? Was die vriend of vriendin in staat te zien waar jij soms liever wat meer ruimte wilde dan het label ‘beste vriend’ zijn je gaf?
Kwamen de hoop en verwachtingen van de andere partij overheen met jouw hoop en verwachtingen?
Of heeft ieder een eigen kleur bril op die lang niet altijd hetzelfde blijft te zijn?
Ik zeg niet dat het verkeerd is om een beste vriend of vriendin te hebben. Ik laat laat alleen zien dat het een oordeel is.
Dit is één van mijn favorieten:
“Dat had ik nou echt niet van je verwacht!”
Komt die reactie vanuit je bewust zijn hoe iemand kiest te functioneren?
Of vanuit een mate van oordeel en onbewustzijn?
Mensen kunnen doorgaans niet voorbij zien aan het oordeel dat ze hebben.
Een oordeel, besluit of conclusie maken iets solide en zetten dat vast.
Het creëert een ‘kleurfilter’ voor je ogen en laat je alleen nog maar kijken door dát filter.
Daar is niets mis mee. Het enige is dat je je als onbewust creëert.
Opmerking:
Brengt dit hele verhaal wat voor je naar boven? 🙂
Je merkt wellicht op dit moment in je lichaam hoe beladen het werkelijk is.
Dat is de elektrische lading die je als soort van een imprint met je meedraagt: positieve en negatieve energie, iets wat we niet zo zeer cognitief kunnen bevatten. Vraag je eens af wat al dat oordeel doet met de cellen en de vitaliteit van je lichaam. Wat weet jij?
Mocht je dit niet merken, ook prima.
Waar kijk jij door een gekleurde Oordeel bril?
- Wat zou een heldere en bewustere kijk jou op kunnen leveren?
- Wat zou er gebeuren als met wat minder oordeel naar de dingen om je heen zou kijken?
- Zou je dan bijvoorbeeld meer geld, inkomen en werkmogelijkheden kunnen ontvangen, omdat je niet zo zeer een oordeel hebt over hoe dat in je leven moet verschijnen?
- Zou je lichaam gemakkelijker kunnen veranderen omdat je het niet voortdurend de grond in oordeelt?
- Zouden je relaties kunnen verbeteren als jouw oordeel-spanningsveld neutraler is, zodat het voor jou én anderen gemakkelijker is om een gesprek te voeren, samen te zijn of samen te werken?
- Hoeveel meer mogelijkheden zou je kunnen zien en kunnen ontvangen?
Wat weet jij wat er nog meer mogelijk is zonder Oordeel Bril? B-) 😉
Merlijn Wolsink 