Augustus 2016
Vorige week realiseerde ik me dat ik… de afgelopen 4 maanden GEEN PIJN in mijn lichaam heb gehad.
Terwijl ik wachtte op de trein merkte ik hoe licht ik op het platform stond en liep.
Het was een grote lichtflits in die paar seconden en een erkenning van wat ik blijkbaar voor lief had genomen.
JA, ik heb hier naartoe gecreëerd. Het afgelopen jaar heb ik de eis aan mijzelf gesteld om meer plezier met mijn lijf te hebben dan dat ik ooit eerder voor mogelijk hield. Ik ben keuzes blijven maken om de energie van die vraag en die eis te creëren. Het werkt!
Zo grappig hoe we meestal vaak alleen erkennen wat zwaar en pijnlijk is. Wanneer het licht en gemakkelijk is, is het vaak ‘te mooi om waar te zijn’, wordt het verworpen en gaat het, niet erkend, voorbij.
Het is niet dat ik niets meer voel in mijn lichaam. Sterker nog, ik heb veel intense gevoelens en waarnemingen in, door en langs mijn lijf, zeker met het ‘werk’ dat ik doe waarin mijn lichaam mee faciliteert en mij informatie geeft over wat er gaande is met de persoon.
Soms blijft er nog wel eens ‘wat’ hangen aan energie of ‘klachten’. Nu merkte dat ik dat dat niet meer heb verdraaid en vastgezet als PIJN in mijn lichaam. Het komt, ik merk het en het gaat weer door.
WOW
Ik heb mijn eigen realiteit overtroffen. Ik wist welke tools te ZIJN en te gebruiken terwijl ik hier op aarde rondloop, leef, mijn leven creëer met andere mensen om mij heen.
Ik pretendeer niet verlicht te zijn. Dit is wat ik merk en kies.
Mijn lichaam is zo licht en gemakkelijk met vrijwel alles. Voeding, beweging, seks, heling en genezing, mijn stofwisseling, creatie, het geven van trainingen en sessies, ik heb VEEL energie en veel meer gemak op bijvoorbeeld verjaardagsfeestjes – waar ik voorheen liever van wegrende omdat het verschrikkelijk voelde in mijn lijf en ik er vaak erg misselijk werd, zonder aantoonbare reden.
Ik besef dat… mijn lichaam eigenlijk nergens wat van vindt. Het oordeelt niet. Wel heeft het bewustzijn. Het weet. Het is fantastisch.
Ik laat meer en meer mensen en dingen toe om bij te dragen aan mijn lichaam, wat een groot avontuur is in mijn doorlopende zelf-training om te ontvangen.
De vrijheid die mijn lijf nu heeft en mijn doorgroeiende toelating voor andere mensen is nu blijkbaar zo groot dat ik me totaal gewaar kan zijn van andere mensen of situaties en dat mijn lijf het niet meer automatisch in zichzelf vastzet, wat voorheen nog vaak gebeurde. Ook al zijn de sensaties in mijn lijf mega intens en doet het even ‘zeer’ in mijn lichaam. In die tien seconden. Ik leef. En als iets wel bijna vast kwam te zitten heb ik het met gemak kunnen veranderen.
Meer dan ooit, heb ik simpelweg vrede met mijn lichaam. Wat een geschenk!
Ik oordeel niet meer over wat ik eet of inneem. Ik merk en neem waar wat wel en niet te eten of drinken. Zelfs als anderen zeggen dat het ‘goede’ of ‘verkeerde’ voeding is. “Als dit de laatste hap eten is, is het de laatste hap eten.”
Ik vraag, ik ontvang. ‘Lichaam, mag ik hier meer spieren alsjeblieft?” of “Lichaam, wat wil je eten?”
En mijn lijf laat me duidelijk weten als het ‘onrustig’ wordt “NU de computer weg en BEWEGEN” of “dat wat genoeg” of “Nee niet hier gaan zitten. Ga daar zitten”
Het is eindelijk hee praktisch!
Ik hoef er niet echt meer over na te denken. Het is geen cognitief proces meer. Denken blokkeert het bewustzijn van ons lichaam.
Ons lichaamsbewustzijn.
Belichaming (ik weet het, voor velen een duur woord 😉 ) KAN fantastisch en gelukkig zijn. Ik creëer hier al jaren naar toe, waarschijnlijk al vanaf mijn geboorte.
De vreugde die je kan hebben met je lichaam is ongelofelijk als je er minder oordelen in en op hebt zitten.
Alles kan een bijdrage zijn. Het ‘goede’, ‘slechte’, ‘mooie’ en ‘lelijke’. Alles kan om je heen zijn zonder dat het nog een grote impact hoeft te hebben op jouw lichaam. En je kan keuzes maken vanuit jouw eigen besef en bewustzijn.
En ik weet: dit is geen antwoord of oplossing voor een ‘pijnprobleem’. Zolang ik met en in mijn lichaam wil zijn, ervan geniet in plaats van het veroordeel, stroomt en creëert alles op natuurlijke wijze.
Ik heb geleerd: Ik creëer pijn op het moment dat ik iets in mijn lichaam probeer te fixen of forceren in plaats van het een vraag te stellen of me te verwonderen. Ik wist dit altijd al en de fenomenale Access Tools maakten het mogelijk om dit te veranderen en om een werkelijkheid te creëren die voorbij gaat aan alles wat ik me eerder voorstelde.
Mijn realiteit, waarin ik gemak, vrede en vreugde heb met mijn lichaam.
Om mijn lichaam zijn bewustzijn te laten hebben en dat niet te willen fixen, veroordelen of vastzetten.
Om alles als mogelijkheid te kunnen kiezen, ook al zeggen anderen dat het niet de beste, juist of meest ‘bewuste’ keuze is.
Om altijd te kunnen kiezen wat werkt voor mij en mijn lichaam.
Het maakt geen donder uit wat anderen zeggen over wat juist is voor jouw lichaam. Elk lichaam is anders.
Ik creëer mijn belichaming. Niemand anders.
En dit is MIJN LICHAAM, niet iemand anders lichaam.
Lief lichaam. Dank je lief lichaam.
Ik ben zo dankbaar voor de Access Tools, Access Bars en lichaamsprocessen, die ik eerst zo vreemd en gek vond en nu steeds meer en meer geven en mogelijkheden creëren. Dankbaar voor de keuze om te blijven kiezen.
En voor het bewustzijn dat mijn lichaam mij geeft.
En ook ben ik super dankbaar voor Rain SOUL. Deze pure voeding uit zaden die ik sinds januari 2016 neem heeft zo’n opmerkelijk verschil gemaakt in de lichtheid, het gemak, gezondheid, herstel, kracht, energie en vrijheid in mijn lijf. Ware voeding van binnen uit! Om het maar niet te hebben over mijn super dikke en volle bos met krullen, sterke nagels, super gemakkelijke stofwisseling en gladde en zachte huid… blijkbaar houdt mijn lijf hiervan.
Bewustzijn omvat alles, zonder oordeel.
Wat als we een buffet van alle mogelijke keuzes kunnen kiezen?
Hoeveel vreugde is er mogelijk met ons lichaam?
www.merlijnwolsink.nl
Hallo lieve mensen!
Welke vragen kan je stellen om je leven leuker en rijker te maken?
Wat is jouw eerste taal…? Woorden? Of ENERGIE?
Woh! Ik trapte er weer volledig in gisteren morgen…
Wow, dat wat een super toffe 
Merlijn Wolsink 